Πρόσφατη
τεχνική αναφορά του ECDC για το θέμα όπου είναι σίγουρο πως ως
παρεμβάσεις δεν εννοεί τα κέντρα κράτησης..
This report presents the scant published evidence of sexual transmission
of HIV within Europe among populations from countries with generalised HIV
epidemics.
Among the countries that responded to the survey, the majority identify migrants as an important population for HIV infection and have
put in place monitoring systems to track infection in these groups.
Unfortunately there is no standard way of defining ‘migrants’ and the
description of the
HIV epidemic among migrants across Europe is therefore inconsistent and
difficult to compare. Sexual acquisition and transmission of HIV is occurring
among migrants after they have migrated to the EU/EEA.
H
αναφορά
εκπροσωπεί τις δημοσιευμένες ενδείξεις σεξουαλικής μετάδοσης της HIV λοίμωξης στην Ευρώπη μεταξύ πληθυσμών από
χώρες με γενικευμένες HIV επιδημίες.
Μεταξύ
των χωρών που απάντησαν, η πλειοψηφία αναγνωρίζει ότι οι μετανάστες αποτελούν σημαντικό
πληθυσμό στην HIV λοίμωξη και έχουν υιοθετήσει μηχανισμούς
ανίχνευσης της λοίμωξης σ’ αυτές τις ομάδες.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κοινός
ορισμός του «μετανάστη» και η περιγραφή της HIV
επιδημίας
μεταξύ μεταναστών στην Ευρώπη είναι δύσκολο να έχει συγκρίσιμα στοιχεία.
Η
σεξουαλική μετάδοση της HIV ωστόσο συμβαίνει αφού οι μετανάστες έχουν
μεταναστεύσει στο χώρο της ΕΕ.
However, few countries collect and publish data that would enable robust
estimates to quantify this.
The best way to understand HIV transmission is to
measure incidence.
New diagnoses are not a good proxy of new infections, particularly when HIV testing patterns change.
Incidence is difficult to
measure, however, and a variety of models and methods are used across Europe.
Many countries within the EU/EEA face budgetary constraints which may prevent them from undertaking new and challenging surveillance tasks.
Even with incidence measures, various biases in the data may lead to the over-
or underestimation of sexual acquisition of HIV post-migration.
Λίγες χώρες συλλέγουν και δημοσιεύουν
δεδομένα που επιτρέπουν την ποσοτικοποίηση.
Ο καλύτερος τρόπος να γίνει
κατανοητή η HIV μετάδοση είναι η εκτίμηση της επίπτωσης.
Οι
νέες διαγνώσεις δεν αντιστοιχούν πάντα σε νέες λοιμώξεις, ειδικά όταν
μεταβάλλονται τα είδη των τεστ για HIV.
Η επίπτωση είναι δύσκολο να μετρηθεί, εν
τούτοις μια σειρά μοντέλων και μεθόδων χρησιμοποιούνται γι αυτό στην Ευρώπη.
Πολλές χώρες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, κάτι που μπορεί να τις
εμποδίσει να αναλάβουν νέες επιδημιολογικές δραστηριότητες.
Ακόμη και καλές συνθήκες, το είδος των
συλλεχθέντων δεδομένων μπορεί να οδηγήσει σε υπερ-υποεκτίμηση της HIV σεξουαλικής μετάδοσης μετά τη μετανάστευση.
Despite the many areas of concordance and agreement in national
surveillance systems and methods for monitoring sexual transmission of HIV,
there remain a number of gaps in the processing and availability of these data which limits the ability of policy makers and programme managers to
target HIV prevention interventions accurately.
The following actions could be
considered to address current limitations.
Παρά τα πολλά σημεία συμφωνίας μεταξύ
των συστημάτων επιτήρησης και των μεθόδων ελέγχου της σεξουαλικής μετάδοσης της
ΗΙV λοίμωξης, παραμένει χάσμα στη διαδικασία
ελέγχου και τη διαθεσιμότητα αυτών των δεδομένων, κάτι που βάζει όρια στη
δυνατότητα αυτών που καθορίζουν τις
πολιτικές υγείας και στους διαχειριστές προγραμμάτων να εστιάσουν σωστά τις
παρεμβάσεις πρόληψης.
Εμφανής καθίσταται η ανάγκη καλύτερης επιτήρησης της HIV λοίμωξης
αλλά και εφαρμογής καλύτερων προγραμμάτων πρόληψης για το μεταναστευτικό
πληθυσμό.
Για περισσότερες πληροφορίες:
